Έχοντας ξεκινήσει την πορεία μου από το πεδίο των εφαρμοσμένων τεχνών, όπου υπάρχει μια διαρκής αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπινου σώματος, αντικειμένων και φυσικού χώρου, έχω μάθει να συνδυάζω τη λειτουργικότητα που απαιτείται στην καθημερινή ζωή με την αισθητική απόλαυση. Επομένως, ο διάλογος μεταξύ εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών αποτελεί καίριο σημείο στην δουλειά μου ως καλλιτέχνη.

Οι αναρίθμητες δυνατότητες που προσφέρουν τα υλικά είναι για εμένα ένα ισχυρό δημιουργικό έναυσμα, καθώς μπορούν να συνδυαστούν με διαφορετικούς τρόπους και να μας προσφέρουν ποικίλες προσεγγίσεις σε ένα θέμα. Σύμφωνα με τη δημοφιλή ρήση του McLuhan «το μέσο είναι το μήνυμα», τα υλικά δεν αποτελούν απλώς ένα μέσο έκφρασης, επειδή επί της ουσίας εμπεριέχουν και αποσαφηνίζουν την ίδια την ιδέα του κάθε έργου. Για τον λόγο αυτό, μέσα από τα έργα μου διερευνάται η δυναμική των διαφόρων υλικών, καθώς αναμειγνύονται δισδιάστατες εικόνες με τρισδιάστατες κατασκευές.

Ο τρόπος με τον οποίο δουλεύω βασίζεται στην σωματική δράση που λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια της δημιουργικής διαδικασίας, με το πλέξιγκλας και το ανοξείδωτο ατσάλι να αποτελούν την πηγή του πειραματισμού. Οι μείξεις των χρωμάτων μαζί με τον τεχνητό φωτισμό δημιουργούν μια εναλλαγή μεταξύ θερμής και ψυχρής ατμόσφαιρας, ενώ οι τραχιές και οι απαλές υφές, καθώς και οι ευθείες ή οι καμπυλώδεις γραμμές υπαινίσσονται την ένωση μεταξύ του αρσενικού και του θηλυκού στοιχείου.

Παρά την έλλειψη της ανθρώπινης μορφής στα έργα μου, υπάρχει ένας διακριτικός υπαινιγμός ότι ο άνθρωπος είναι παρών εν τη απουσία του τόσο στα τοπία που απεικονίζονται, όσο και στις αποσπασματικές εικόνες από ιδιωτικούς ή δημόσιους χώρους. Συχνά χρησιμοποιώ φωτογραφική μηχανή για να καταγράψω και να παγώσω στο χρόνο θραύσματα ζωής, με σκοπό να ερευνήσω μια νέα θεματική και ταυτόχρονα να αποκαλύψω τη διττότητα που ενυπάρχει στον κόσμο μας: το πραγματικό σε σχέση με το φαντασιακό, το αρσενικό σε σχέση με το θηλυκό, την κουλτούρα της Ανατολής σε σχέση με εκείνη της Δύσης, τις δισδιάστατες εικόνες σε σχέση με τις τρισδιάστατες δομές, τα θερμά σε σχέση με τα ψυχρά χρώματα και ούτω καθεξής. Αυτά τα δίπολα αποτελούσαν πάντοτε την πηγή της έμπνευσής μου, επειδή ακριβώς φωτίζουν τον ευμετάβλητο ρυθμό της ζωής. Κατά τη διάρκεια της πορείας μου στην τέχνη και τη δημιουργία, έχω επικεντρώσει το ενδιαφέρον μου σε ποικίλα θέματα, όπως το περιβάλλον και η επείγουσα ανάγκη να το προστατέψουμε, διεθνείς ιστορικές προσωπικότητες που άφησαν το στίγμα τους στην παγκόσμια πολιτιστική μας κληρονομιά, αρχαίοι ελληνικοί μύθοι με αναφορές στους βίους και τις περιπέτειες θεών, ημίθεων και θνητών… Παρόλα αυτά, όποια και αν είναι η αφήγηση που κρύβεται πίσω από τις εικόνες, είτε πρόκειται για την Βασίλισσα Ελισάβετ και την σύγχρονη Βρετανία, είτε για τον Μέγα Αλέξανδρο και τον αγαπημένο «συνοδοιπόρο» του, Βουκεφάλα, είτε ακόμη για την τραγική ζωή της Edith Piaf, πρόθεσή μου είναι η ανάδειξη μέσω της δουλειάς μου του συμβολικού χαρακτήρα που μπορεί κανείς να ανιχνεύσει πίσω από τις εικόνες, ο οποίος παραμένει αναλλοίωτος μέσα στο χρόνο.